تصاوير برگزيده
۲۷
اسفند ۹۶
زبان اشاره
آموزش و زبان منشا قدرت است، قدرتی که در جامعه ایران تا حد زیادی از ناشنوایان سلب شده است. به رسمیت نشناختن زبان اشاره ناشنوایان و فقدان فضاهای کافی برای شکل‌گیری تجمعات ناشنوایان موجب انزوای آنها و اختلال در یادگیری و رشد توانایی‌های ناشنوایان است. سارا سیاوشی در این یادداشت برخی جنبه‌های زیست اجتماعی ناشنوایان در ایران را بررسی می‌کند.
نظرات (۰)
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است